HZ&PC: 2003-2011
2003-2011: Bestuurscrisis, een succesvolle startgemeenschap en vijf NK’s in eigen huis

Uittocht zwemmers na vertrek Ellis van der Meulen

Aan het eind van het seizoen 2001-2002 zette Ellis van der Meulen een punt achter haal trainersloopbaan. Een bijzondere periode werd afgesloten en het vetrek van van van der Meulen leidde tot het vertrek van vele zwemmers naar andere verenigingen. Sprekende voorbeelden waren natuurlijk Inge Dekker, Margriet Zwanenburg, Miriam en Arjen van der Meulen en nog vele anderen.
Het vertrek van deze zwemmers leidde ertoe dat degradatie uit de A-klasse (nu hoofdklasse) aan het eind van het seizoen 2002-2003 onvermijdbaar bleek.
Toch luidde deze teruggang in prestaties niet tot een vrije val in niveau van de vereniging. Opnieuw stonden talenten op die HZ&PC weer tot de topverenigingen van Nederland wisten te brengen. De broers Keizer, de broers Huininga, Jelmer Waterlander en Jelmer Meijer, Dennis Mooij, Wendan Poelstra en Gavin van der Werff waren de nieuwe aankomende (en succesvolle) zwemmers. Zij hebben met de andere zwemmers van de zwemselectie een nadrukkelijk stempel gezet op de zwemprestaties van de afgelopen tien jaar. Zowel Mooij als van der Werf drongen door tot nationale selecties (en de EJK) en behaalden met regelmaat podiumplaatsen (en titels) op de NK’s. Wendan Poelstra miste op een haar na titels, maar belande wel meerdere malen op het erepodium bij NK’s.

Het vertrek van Ellis van der Meulen betekende ook dat er een opvolger moest worden gevonden. De zoektocht naar een waardige opvolger bleek zeer moeilijk te zijn. Aanvankelijk werden er contacten gelegd met Marcel Wouda, maar via de bondscoach jeugd van de KNZB werd HZ&PC gewezen op een zeer ambitieuze jonge trainster van de Hokseberg, Yvonne van Heijzen. Zij werd de nieuwe hoofdtrainster en had de (on)dankbare taak het succes van Ellis voor te zetten. Samen met Casper Hut pakte ze de draad met veel enthouisiasme op, maar na twee jaar bleek de samenwerking metHZ&PC toch niet te werken en vertrok Yvonne, overigens naar een mooie baan bij de KNZB.

Opnieuw moest op zoek worden gegaan naar een nieuwe trainer. Die was al aanwezig binnen de vereniging, maar als zwemmer. Gerard Eghuizen werd de opvolger en hij slaagde erin nog één keer de ploeg naar het hoogste niveau te brengen. HZ&PC promoveerde opnieuw naar de hoofdklasse, maar bleek niet voldoende breedte te hebben om daar langer dan een jaar te verblijven. Vanaf dat moment tot nu verblijft het eerste zwemteam in de A-klasse.

Titels bij open waterzwemmen en een tocht over het IJsselmeer

Het openwater zwemmen is bij HZ&PC altijd een ondergeschoven kindje geweest totdat in de tweede helft van het eerste decennium deze bijzondere tak werd herondekt. Met name de masters ondekte de sport (met regelmatige bezoekers aan deze wedstrijden van Pia van der Molen, Joop Draaisma en Gerard Eghuizen), maar ook de “gewone” zwemmers wisten de “slloot” met regelmaat te vinden.
Kilometervreter en schoolslagspecialist Karin van Dijk timmerde wel bijzonder aan de weg. Zo behaalde ze vanaf 2008 meerder nationale titels, evenals overigens Pis van der Molen.
Met het overzwemmen van het IJsselmeer in augustus 2009, tijdens de NK Marathon (23 kilometer zwemmen van Stavoren naar Medemblik) mag Karin van Dijk zich de eerste, en tot nu enige HZ&PC-er noemen die het IJsselmeer zwemmend heeft bedwongen.

Startgemeenschap waterpolo straalt ambitie uit

Aan het eind van de vorige eeuw leefde het waterpolo een rustig, voortkabbelend bestaan. Ambitie was er wel, maar kwam niet tot volle bloei. Het ontstaan van de startgemeenschap tussen HZ&PC en Avena (in de volksmond de SGHA) zorgde ervoor dat dat ging veranderen. De samenwerking, aanvankelijk alleen betrekking hebben de op het dameswaterpolo, maar sedert 2004 en volledige SG met alle teams, zorgde ervoor dat in ieder geval het aantal waterpoloërs fors toenam. Met deze toename werd er een stabiele basis gelegd voor de toekomst. Een uitgekiend jeugdplan zorgde voor voldoende aanwas vanuit de jeugd (iets wat bij het waterpolo de laatste twintig jaar een groot probleem was).
De vestiging van de WONN in 2006 (het talentcentrum waterpolo voor het noorden van ons land) heeft zeker invloed op de ontwikkeling van het waterpolo in Heerenveen en bij de SGHA. Hoewel beide organisaties onafhankelijk vanelkaar opereren ontstaat er toch synerchie tussen beiden organisaties.
In 2007 wordt het besluit genomen om het ambitieniveau van het waterpolo dusdanig op te schroeven dat de twee selectieteams aansluiting kunnen vinden op nationaal niveau. In dat jaar wordt een zeer abitieus plan gepresenteerd. Het plan schrijft dat binnen vijf jaar deelname aan een één of twee klasse hogere competitie mogelijk moet zijn. In 2009 wordt e.e.a. nogmaal onderschreven door uitspraken van de SGHA. Heerenveen moet uitgroeien tot het waterpolobolwerk van Friesland.

Opvallende waterpolo-activiteiten en het einde van een traditie

De laatste waterpolo-activiteit in zwembad de Telle werd de organisatie van het Nederlands Aspriantenkampioenschap in mei 2006. Ook een aspirantentema van de SGHA nam deel aan dit kampioenschap. Helaas voor dit team behaalde dit team niet een ereplaats.
Een volgend groot toernooi in Heerenveen werd de organisatie van de Man Meer Cup in 2007 in het nieuwe zwembad van Sportstad en in 2008 volgde een bezoek van het Nederlands dameswaterpoloteam dat een oefenwedstrijd speelde tegen Canada. Er zaten maar liefst 700 toeschouwers op de tribune….

Een doorslaand succes werd de Pompebled Krich, een waterpolotoernooi, oorspronkelijk werde georganiseerd door Neptunia’24 uit Sneek, Een samenwerkingsverband tussen deze vereniging, Avena en HZ&PC zorgde voor de hergeboorte van dit openluchttoernooi i n 2003. Plaats van handeling werd de Stienne Flier in Joure. Het toernooi werd bezocht door vele waterpoloteams (met overnachting op de bijgelegen velden).
Een ander waterpolotoernooi, het nieuwwjaarswaterpolotoernooi komt daarentegen steeds minder in de belangstelling. In 2006 wordt de 25ste editie georganiseerd, maar daarna zou het doek snel vallen voor dit toernooi. In 2009 werd het laatste toernooi georganiseerd, overigens met een mooi kado voor de SGHA. Het damesteam werd overtuigend kampioen van dit laatste toernooi. iGebrek aan deelnemende ploegen was één van de redenen om de “stekker”eruit te trekken. Een mooi traditie kwam zo helaas tot zijn einde.

Een waterpolo-ikoon neemt afscheid van het hoogste niveau

In 2008 doet Roland Boomsma een stapje terug. Tot dan toe speelde de 44 jarige Boomsma in het eerste herenteam. Na 25 jaar vind hij het het geoeg, hoewel hij in een intervieuw in 2006 aangaf, dat hij nog geen opvolger zag voor hem in het waterpolo bij de SGHA. Een opmerkelijk jubileum van een bijzondere waterpolër, maar ook zwemmer. Immers, in 1994 werd hij voor de laatste keer Fries kampioen op de 200 meter schoolslag. In hetzelfde intervieuw geeft hij aan dat hij het mede aan zijn zwemcarriére te danken heeft dat hij zolang kon waterpoloën.

Dames waterpolo schrijft historie: promotie naar de 1e klasse bond

In het seizoen 2001/2002 promoveerde het eerste team opnieuw naar de tweede klasse bond, om vervolgens in het seizoen 2002/2003 weer de degraderen.
In 2004, zonder één puntje te morsen worden de dames overtuigend kampioen en promoverenm naar de tweede klasse bond. In het daarop volgend seizoen weten ze een vijfde plaats te bereiken, en mooie prestatie in een sterke competitie. In 2009 worden de dames kampioen van de 2e klasse bond en promoveren naar de 1e klasse bond Een prestatie die tot nu toe in de historie van het waterpolo in Heerenveen nog nooit is voorgekomen. Direct na het kampioenschap brak er een crisis uit tussen hoofdtrainer (Diederik van Hagelen) en het bestuur van de SGHA. Even leek het erop of de crisis uit de hand dreigde te lopen, maar er trad een nieuw bestuur aan er werd een nieuwe damestrainer aangetrokken Het verblijf in de 1e klasse was slechts kort. één jaar later werd er weer gedegradeert. De dames spelen nu een bescheiden rol in de tweede klasse na vertrek van enkele talentvolle spelers.
De heren worden in 2009 kampioen van de derde klasse bond onder leiding van John de Rapper en keren dus na zes jaar weer terug naar de tweede klasse bond.

Masterszwemmen: “zolang je beweegt, leeft je!”

Zo luidde de kop van het Friesch Dagblad in december 2002. Het was een uitspraak van de toen 78 jarige Max van Gelder. Deze zwemmer is ongetwijfeld de meest succesvolle masterszwemmer van HZ&PC uit de periode vanaf 1996 tot 2009. Van Gelder ontdekte het masterszwemmen in 1996 bij het onstaan van deze afdeling bij HZ&PC en zwom sedertdien het ene Nederlandse, Europese en zelfs wereldkampioenschap bijelkaar met aansprekelende tijden en records. Inmiddels is van Gelder opgenomen in een eeuwig durende Hall of Fame van de Nederlandse masters.
Masterszwemmen ondwikkelde zich in het eerste decennium van de nieuwe eeuw zeer voorspoedig binnen HZ&PC en dé toonaangevende vereniging op dit gebied in het noorden. Door de successne van vele zwemmers is e vereniging inmiddels ook een magneet geworden voor zwemmers van omliggende verenigingen.
Het in 1996 ontstane Zuyderzee Masterscircuit, waar HZ&PC een van de initiatiefnemers was is inmiddels uitgegroeid tot het grootste masterstoernooi van het boven de grote rivieren na de NK’s.
De Heerenveense mastersploeg bezocht alle EK’s vanaf 2001, met uitzondering van het laatst(in 2011). Bezocht werd de EK op Palma de Mallorca (2001), Millau (2003), Stockholm (2005), Kranj (2007) en Cadiz (2009). Max van Gelder zwom op diverse WK’s evenals overigens René Beetsma.
In 2010 werd op de WK in Stockholm gezwommen.

HZ&PC 75 jaar, een feest en een reunie

Al in 2004 besloot het bestuur om in 2006 het 75 jarig bestaan van de vereniging uitgebreid te vieren. Op 3 juni 2006 was het zover. Een reunie (bezocht door zo’n 75 oud leden) werd gehouden p de geboortegrond van de verenging (De Koningshof) gevolgd door ’s avonds een feestavond.
De KNZB verleende HZ&PC de gouden legpenning als waardering voor hetgeen de vereniging heeft gedaan vor de zwemsport tijdens de afgelopen 75 jaar.
In april 2006 werd een en oude traditie in ere herstel en werd opnieuw een nachtmarathon georganiseerd. Tijdens deze nachtmarathon werd gezwommen voor een goed doel en de avond werd geopend door Piet Paulusma. Het team “De Holland Acht” zwom de meeste meters bijelkaar, 51.550 meter.
Ter gelegenheid van het 5 jarig bestaan en het 80 jarig bestaan werd besloten om op goede vrijdag van 2011 opnieuw een nachtmarathon te organiseren. Zwemverening Trivia uit Groningen bleek de meeste meters te hebben gezwommen en vestigden een nieuw record.
Besloten is om het evenement voortaan bij elk lustrum te organiseren.

Opmars synchroonzwemmen op nationaal niveau

In 2010 drong de ploeg van het synchroonzwemmen voor de eerste keer door tot de finale van de NK Synchrobeat. De ploeg, bestaand uit Sylvia de Boer, Bionda de Moor, Reina Dijkstra, Rianne Swieringa eindigde uiteindelijk op een 12e plaats, maar het feit dat een ploeg doordrong tot de finale was uniek in de toen 17 jarige historie van het Heerenveense synchroonzwemmen. Daarvoor, in 2009 plaatsten zich ook al Bionda de Moor en Reina Dijkstra zich voor het duet in de finale tijdens de Synchobeat. Helaas is dit duet voor de finale teruggetrokken.
De opmars van het synchroonzwemmen starte feitelijk al in 2004, toen Ellen Waterlander zich als eerste HZ&PC plaatste voor de Synchrobeat. Daarna kwam Marije Poeisz daarbij en nog een aantal zwemsters.
Een staaltje van organisatie liet HZ&PC zien door in 2007 binnen zes weken de organisatie van de Na een trainersschap van ongeveer 17 jaar zette Macheld van der Weg een punt achter haar trainerscarriere. Zij heeft een belangrijk stempel gezet op de ontwikkeling van het synchroonzwemmen.

Bestuurscrisis en bijna het eind van de vereniging

Vanaf 2001 bleek de bestuurlijke stabiliteit van de vereniging ver te zoeken. Bestuurwisselingen volgden elkaar in snel tempo op; er was onvoldoende continuiteit binnen het bestuur en de ene vacature na de andere bleek onvervulbaar te zijn. Het bestuur belande onder het aantal bestuursleden dat noodzakelijk is om de vereniging statutair te besturen. Het voortbestaan van de vereniging werd derhalve bedreigd.
In 2004 besloot voorzitter Piebe van den Berg de knuppel in het hoenderhok te gooien. Er moesten bestuursleden komen, anders zou de vereniging worden opgeheven. HZ&PC haalde de pers en er stonden door deze actie nieuwe mensen op om zitting te nemen in het bestuur.
De vereniging was gered, maar de bestuurlijke stabiliteit bleek ver weg te zijn. Het bestuur onde leding van Wim Keizer (voor 2004 al eerder voorzitter geweest) bleek geen eenheid te zijn en ging figuurlijk rollebollend over de straat. Aanleiding waren de financiele perikelen. Aan alle sportieve successen bleek een prijskaartje te hangen en dat bleek na verloop van tijd iets te zwaar te zijn voor de vereniging. Met name de waterpolo-afdeling had moeite met de gang van zaken. In 2005 trad Bert Jonker aan als voorzitter en de rust én de stabiliteit keerde terug. De vereniging is inmiddels financieel gezond en er is een stabiel bestuur.

Een nieuw bad met mogelijkheden

In juni 2006 werd dan eindelijk het nieuwe zwembad in Sportstad geopend. De opening werd een mooi feest voor alle inwoners van Heerenveen in het voetbalstadion waar de (sportieve) geschiedenis van Heerenveen door andere Karin Bloemen werd vertolkt.
De overgang van de Telle naar het inmiddels vijfde zwembad in de historie van HZ&PC ging niet over rozen. Er moest hard onderhandeld worden om dezelfde trainingstijden te verkrijgen dan in de Telle. Ook over de tarieven moest het bestuur keihard onderhandelen. Inzet was hetzelfde tarief als in de Telle. De onderhandelingen leverden voor beide zaken het gewenste resultaat op.
Letterlijk terwijl het water uit de basins van de Telle wegliep verhuisde HZ&PC haar spullen van De Telle naar Sportstad. De knusheid van de Telle werd veruild voor het wat onpersoonlijk aandoende zwembad van Sportstad.
Eén teleurstelling moest wel worden geaccepteerd. De electronische tijdwaarneming (wel aanwezig in het programma van eisen) was geschrapt. Maar voor de rest bleek het zwembad geschikt te zijn voor grote toernooien.
Omdat het zwembad in Alphen aan den Rijn zes weken voor de NJK Sycnhroonzwemmen afbrandde wierp HZ&PC zich op als organisator van deze kampioenschappen in 2007. Een enorme gok, maar hij pakte goed uit. In 2008 en 2010 was HZ&PC opnieuw gastheer van de NJK Synchroonzwemmen.
In 2007 organiseerde HZ&PC na negen jaar opnieuw een NK Masters (nu voor drie dagen) en in 2011 was HZ&PC opnieuw gastheer van de NK Masters.
In 2010 kreeg de vereniging de organisatie van de NJK Zwemmen toegewezen en in 2012 is HZ&PC organisator van de NK Sprint.

De opkomst van de digitale wereld bij HZ&PC

Rond de eeuwwisseling werd het wedstrijdadministratiesysteem (WAS) bij HZ&PC geintroduceerd. Een enorme verbetering in de organisatie van zwemwedstrijden. Inmiddels is dit systeem vervangen door het internationale Splash. Gingen uitnodigingen vroegen met kaartjes naar de zwemmers, tegenwoordig komt er geen stukje papier meer aan te pas.
En andere opmerkelijke verandering in de communicatie van bestuur en tc naar leden is de introductie van de website. In 2002 werd de domeinnaam hzpc.kyzoe.work aangevraagd en begon de bouw van een intenetsite. Het bleek in eerste instantie geen succes. De site werd slecht bijgehouden en beheerd. In 2005 (inmiddels was er een betere site in de lucht gekomen) kwam het bestuur met het voorstel om de clubkrant als communicatiemiddel te schrappen. Met behoorlijke tegenzin stemde de ALV op 30 november 2005 in met het opheffen van de clubkrant. Financiele redenen, de opkomst van internet én het gebek aan vrijwilligers om de krant te vullen waren de directe aanleiding. De laatste redacteur, Will van de Zande nam met veel pijn afscheid van “zijn” krant.
De clubkrant met de naam “START” kwam voor het eerst op 12 oktober 1964. Aanvankelijk verscheen de krant elf keer per jaar, aan het eind van het bestaan was de verschijningsfrequentie teruggebracht naar zes keer per jaar.