Halverwege maart 2025 kwam HZ&PC’ster Mireille Krist opnieuw uit voor TeamNL. Na een succesvol avontuur in het Tsjechische Praag komt de dertienjarige nu in actie tijdens de Belgium Wolf Cup!

Zelf vertelt ze graag over haar avontuur in de buitensteden van Charleroi, België.

“Op Vrijdag 14 maart zijn we om half negen ’s ochtends vertrokken richting La Louvière in het zuiden van België. In Breda hebben we nog even een tussenstop gemaakt om even de benen te strekken en wat te drinken. Daarna ging de reis verder. We reden langs de studio 100 studio’s, dat was echt heel gaaf. Ook hebben we onderweg een kasteel gezien. Rond half twee kwamen we aan in La Louvière. We moesten om half drie verzamelen bij het zwembad “le point d’eau”, dus we moesten nog even wachten op de anderen. Ondertussen begon een vrouw in het Frans tegen mijn moeder te praten, maar dat was niet te volgen. Ze was van de organisatie en vroeg waar we zouden slapen en hoe we naar het zwembad zouden komen op zaterdag, want de bussen reden niet ofzo, maar het was niet echt te volgen en ze kon bijna geen engels. Toen iedereen was gearriveerd, gingen we eerst tellen, iedereen krijgt dan een nummer en als de coach dan zegt we gaan tellen, dan zegt nummer 1: 1 en daarna nummer twee enzovoort, zodat ze kan checken of iedereen er is. Daarna gingen we naar het bad. Het was een heel mooi en groot zwembad. Op vrijdag zwommen de vrije solo’s, dus we gingen helpen om de gelatine in de haren te doen. Toen ze moesten zwemmen hebben we ze heel hard aangemoedigd en ze hebben het ook super goed gedaan. We hebben ’s avonds in het zwembad gegeten. We mochten van te voren van een lijst kiezen wat we wilden eten en ik had lasagne. Heerlijk! Daarna gingen we terug naar het hotel. Ik sliep samen met Jolien op de derde verdieping in een vier persoonskamer met een badkamer met ligbad. De anderen sliepen op de tweede of eerste verdieping op een twee persoonskamer en zonder ligbad. Dus wij hadden echt luxe. We hebben nog even een filmpje gekeken en daarna gingen we slapen.

Zaterdag moesten we vroeg opstaan voor een hele lange dag in het zwembad. Eerst hebben we ontbijt gehad in het hotel. We konden uit van alles kiezen. Ik had een lekker broodje gehad en een muffin en lekker fruit, o ja en een eitje. Daarna gingen we weer richting “le point d’eau. Ik heb toen meegedaan met de techniek wedstrijd. Mijn doel was om mijn zenuwen onder controle te houden en dat ging goed. Ik heb goed gezwommen en werd 23e van de 185. Een hele verbetering met de wedstrijd van Praag. Ik was er tevreden mee. (Hoewel ik toch stiekem altijd hoop dat het nog hoger is, maar dat komt later wel). Mijn doel was bereikt voor nu. Je kon in het zwembad ook mooie t-shirts of hoodies laten maken. Ik heb een mooi t-shirt gekocht van de Wolf Cup, waar alle namen van de deelnemers opstaan. Ook heb ik een badmuts van de Wolf Cup gekocht. Leuk als aandenken. Daarna gingen we de duetten klaarmaken, want die zouden vandaag ook zwemmen. Tussendoor kregen we in het zwembad een beker met pasta met lekker veel kaas. We waren allemaal best wel moe, dus we gingen nog even lekker op onze “slaapzak”jassen liggen in het zonnetje die door de ramen scheen en sommigen vielen in slaap. Toen de duetten moesten zwemmen hebben we ze weer aangemoedigd en ze hebben het ook echt super gedaan en hebben ook prijzen gewonnen. ’s avonds hebben we weer in het zwembad gegeten en ik had een lekkere pizza met salami. Rond negen uur reden we weer naar het hotel. Ons bad werd gebruikt om de gelatine uit de haren te wassen. Daarna konden we slapen.

Zondag opnieuw op tijd opstaan en lekker ontbijten. Daarna weer naar het zwembad. Deze dag was ik toch wel een beetje zenuwachtig, want vandaag mochten we eindelijk de groep laten zien, waar we zo hard voor hebben getraind. Ik hoopte zo, dat het goed zou gaan en gelukkig ging het super goed. We hadden de hoogste punten gekregen, maar omdat het samen met het gemiddelde van de techniek punten gaat, zijn we uiteindelijk tweede geworden. Ik was echt zoooo blij toen ik dat hoorde. We kregen een mooie medaille. Ook zwommen die dag de technische solo’s, die hebben het ook heel goed gedaan. Na de prijsuitreiking mochten we weer naar huis toe gaan, maar eerst weer tellen om te kijken of iedereen er was. Ik was moe, maar ook heel blij. De reis terug naar huis was wel heel lang. We zijn nog een paar keer fout gereden, want die wegen in België zijn gewoon niet logisch. We hadden weer een tussenstop bij Breda en hebben daar even wat gegeten en daarna reden we weer naar huis. Rond acht uur waren we weer thuis, totaal gesloopt! Na nog wat eten ben ik gauw op bed gegaan en heb ik heerlijk gedroomd over dit super gave weekend. Ik ben zo dankbaar en blij dat ik deze kansen krijg.” Groetjes Mireille