HZ&PC Masters estafette zwemmen 2 Nederlandse Masters Records op ONMK2016 kb.
Van 21 tot en met 24 januari werden de Open Nederlandse Masters Kampioenschappen korte baan 2016 gezwommen in het nieuwe zwembad de Geul in Papendrecht.
Ik had mezelf op een aantal individuele nummers ingeschreven. Omdat ik er toch was mocht ik ook meedoen aan de mixed estafettes 160+.
Op donderdagmiddag (een dag eerder als andere jaren) begon het vierdaagse zwemfeest met de 1500m vrije slag. Deze keer was ik de enige HZ&PC er die de uitdaging aanvaarde om de zemmijl te doen. Ik was in Papendrecht gearriveerd met een koffer vol griepvirussen. Ik had er zelf eentje โgenomenโ en ik was van plan dit virus gul uit te delen aan de ruim 1.000 andere deelnemers van dit prachtige toernooi.
Als je denkt dat het dragen van een griepvirus helpt, dan kom je van een koude kermis thuis. Alle goede voornemens ten spijt, mijn individuele prestaties waren ver onder mijn maat. Laat dit een wijze les zijn en gebruik nooit verboden middelen, want die helpen echt niet.
Voor het eerst in mijn masters carriรจre werd ik op mijn favoriete afstand, de 1500m, verslagen. Ik moest tevreden zijn met de wetenschap dat ik het uitgezwommen heb, ondanks regelmatige rochelbuien tijdens mijn martelende race. Verliezen op de 1500m kan ik dus ook: zilver gewonnen.
โs Avonds kon ik in mijn Bed&Breakfast lekker uitrusten en kwam mijn roommie Renรฉ Beetsma mij opvrolijken. Evelien van Klaarbergen en Peggi Hurenkamp logeerden in dezelfde B&B. De volgende morgen togen we na het ontbijt naar het zwembad waar eerst de 400m vrije slag op het programma stond. Dit leverde bij de Evelien en Fraukje mooie persoonlijke records op. Hoewel ik nu wel eerste werd, was mijn tijd bagger, en dat terwijl ik twee weken geleden nog stiekem dacht aan het verbeteren van het Europese masters record. Hoe bizar kan het gaan in de sport.
Gelukkig lagen er nog andere kansen voor mij in het vuur om eeuwige roem te behalen. Aan het einde van de vrijdag, waarop de ene na de ander HZ&PC master om de beurt een race zwom en hier en daar een medaille oogstte, begonnen de estafettes. Op vrijdag was de 4X200m vrije slag. Samen met Evelien van Klaarbergen, Fraukje Puts en Renรฉ Beetsma zwommen we in 2015 het NMR lange baan al aan gort. Ons doel was nu om ook het record op de korte baan te pakken. Volgens de boeken was het mogelijk, maar met een zieke Marten en een depressieve Renรฉ, zoals Fraukje het gekscherende benoemde, zou het best wel eens spannend kunnen worden.
Renรฉ opende met een degelijke 2.13 en toonde aan verre van depressief te zijn. Evelien verklaarde na haar race dat ze het zwaar had, maar ze zwom een uitstekende tijd en we lagen dus goed op koers. Fraukje verkeerde de laatste weken in een bloedvorm en dat bewees ze door er eventjes 2.12 uit te rammelen. Ik wist wat mij te doen stond: al mijn pijn verbijten, het snot letterlijk voor mijn neus wegzwemmen en zwemmen alsof de duivel mij op mijn hielen lag. Die duivel was in dit geval Erik Schrรถder van Trivia, die een halve baan achter ons lag. Na iedere baan die ik zwom kwam de duivel mij dichter op de hielen. Na ieder keerpunt moest ik een roggelbui onderdrukken door het slijm wat omhoog kwam, maar ik was vastbesloten mij niet te laten pakken door de duivel. De laatste baan deed zoโn pijn dat ik het wel kon uitschreeuwen, maar dat zou te veel kracht kosten. Ruim drie seconden voordat de duivel mij achterhaalde tikte ik in 2.12,05 aan. Gezamenlijk was het ruim voldoende voor een nieuwe Masters record. Onze gezamenlijke tijd van 9.07, 15 staat genoteerd als Nederlands masters record gemixt 160+. En dank aan het duiveltje uit het doosje die mij motiveerde alles uit mijn tenen te persen wat er nog inzat. Belabberde eigen prestatie, maar record in de tas !
Dit mooie record werd โs avonds in het rijke uitgangsleven van Papendrecht uiteraard uitbundig gevierd in de Pizzeria van Papendrecht. Die pizzaโs en pastaโs gingen er wel in na een dag lang racen voor het kampioenschap.
Na een iets te korte nacht, we lagen pas 22:00u op ons bed&breakfast, was het op zaterdagmorgen weer vroeg op staan. Renรฉ en ik mochten ons klaarmaken voor de 800m vrije slag. Evelien en Peggi gingen voor de 400m wissel en Fraukje spaarde zich om als startzwemster te knallen voor de 4x100m vrije slag gemixt.
Hoewel ik mezelf iets beter voelde moest ik mezelf als Europees kampioen en recordhouder op de 800m vrije slag weer gewonnen geven en was wederom zilver het hoogst haalbare voor mij. Hoe vergankelijk is de roem in de sport. Het is voor mij tijd om te beseffen dat je in de sport nooit zomaar ergens op mag rekenen. Je moet het eerst doen !
Gelukkig had ik nog drie teamgenoten bij me om me alsnog eeuwige roem te schenken. Volgens de statistieken konden we het Nederlands Masters Record op de 4X100m vrije slag verbeteren, maar dan moesten we alle vier het uiterste uit onze tenen halen.
Froukje had als startzwemster haar zinnen gezet om voor het eerst de 60 seconden barriรจre te breken. In haar nieuwe badpak was ze goed weg. De eerste 75 meter zagen er uitstekend uit. Maar volgens eigen zeggen ging het in het laatste keerpunt mis (het is mij niet opgevallen) en tikte Fraukje wederom vlak boven de minuut aan. Hierbij legde zij een keurige bodem voor het vervolg. Evelien overtrof haarzelf net als gisteren en we lagen halverwege goed op koers. Renรฉ toonde aan dat hij zich niet depressief liet praten door Fraukje en dook onder de minuut. Nu lag de druk bij mij om het af te maken, ondanks dat mijn lijf bijna was gedegenereerd door het reeds genoemde griepvirus. Gelukkig voor mij lag er weer een duiveltje naast mij waar ik beslist van wou winnen. Die duivel was erg taai en pas de laatste baan wist ik afstand van dat kreng te nemen. Het lichte herstel toonde zich doordat ik in 59,60 aantikte en het gejuich va onze dames op de kant vertelde me dat we het record in de tas hadden. Ik moest eerst even een kwartiertje naar adem happen en aan de zuurstof pomp, maar het tweede estafette record voor HZ&PC is binnen. Wat een voldoening !
Het was โs middag ongemeen druk en gezellig in het zwembad. Er werd het ene record na het andere record gebroken. Persoonlijke-, Nederlandse-, Russische-, Litouwens-, Belgische-, Noorse-, Europese- en Wereldrecords werden gebroken. Ik ben vast nog wat nationaliteiten vergeten, maar de sfeer werd steeds beter in het zwembad. Op het toppunt van het feest werd โs avonds de 4x50m wisselslag estafette gezwommen. Het zwembad ontplofte bijna zo hard werd er gezwommen en gestreden voor de verschillende titels in de verschillende categorieรซn. HZ&PC had deelname in de categorie 160+ gemixt. Ikzelf mocht mijn altijd favoriete rugcrawl demonstreren aan het overvolle zwembad, Renรฉ was goed voor de schoolslag, waarna Fraukje de vlinderslag voor haar rekening zou nemen en Peggi mocht het afmaken op de borstcrawl. In deze samenstelling werden we zeer eervol vierde. Het gat met nummer drie was dermate groot dat we hiermee tevreden mogen zijn. Er werd door het team hard gestreden en meer kan je niet doen.
Voor Evelien, Peggi en mezelf was hiermee het toernooi afgesloten. Renรฉ, Fraukje en Ineke zouden zondag de eer voor HZ&PC hoog houden. Na drie dagen was de balans al positief voor HZ&PC en deze kon de volgende dag uiteraard alleen nog positiever uitvallen.
In totaal zijn er door HZ&PC 5 gouden, 7 zilveren en 8 bronzen medailles gewonnen. Dat is best veel voor de zes HZ&PC leden. Voeg hierbij de twee NMRโs op de estafettes, dan kan je spreken over een rijke oogst.
Al met al was deze ONMK het weer een ongekend leuk zwemfeest. Ik maak mezelf nu alweer op voor het ONMK Lange baan, die in mei aanstaande in Eindhoven gezwommen gaan worden. Hopelijk doen er dan nog meer clubgenoten mee. We kunnen dan meerdere estafette team samenstellen en voor die masters die mee willen zwemmen op het EK in Londen, een maandje later, is het een mooie test om te kijken waar je staat in een 50m bad.
Master Marten de Groot