Zaterdagochtend 4 februari
Mijn spullen staan in de auto en ik ben op weg naar Sportstad. Daar is de verzamelplaats voor de club zwemmers die vandaag afreizen naar Delfzijl.
Ondertussen zijn de minioren van HZ&PC naar Hoogeveen afgereisd, om daar hun wedstrijd te zwemmen voor de ranking in het landelijke minioren klassement. Zij reizen na de wedstrijd af naar Delfzijl om zich bij ons te voegen.
Na een dik uur rijden komen wij aan in de gymzaal in Delfzijl, die ons een dak boven ons hoofd biedt voor de nacht. Eerst worden alle autoโs uitgeladen. De luchtbedden, slaapzakken e.d. worden allemaal klaar gelegd, voor zover mogelijk. Als coach houd ik mij mee bezig met de wijzigingen die ik door moet geven bij aankomst in het zwembad. De griep heerst in Heerenveen en daardoor konden een aantal zwemmers helaas niet mee. Dit betekent ook dat de samenstelling van de estafetteploegen gewijzigd moest worden. En ik kan je vertellen, dat is dan best even een klusje om het voor elkaar te krijgen. De wijzigingen moeten voor aanvang van het inzwemmen bekend te zijn bij de scheidsrechter, dus daar stond een tijdslimiet op.
Samen met een official en 2 zwemmers rij ik vast vooruit naar het zwembad om de wijzigingen te regelen. Bij aankomst in het zwembad heb ik eerst alle programmaโs in ontvangst genomen, de 2 zwemmers die met mij mee waren aan het werk gezet om onze zwemmers in de programmaโs te arceren en ik zelf ben ondertussen bij de scheidsrechter geweest om de wijzigingen door te geven. De andere zwemmers volgen kort daarop met mijn hulpcoach Chantal Nap, om te beginnen aan een leuk weekend. Ondertussen gingen er vanuit Heerenveen nog een aantal zwemmers zich klaar maken voor hun races in Drachten. Deze zwemmers zouden zich later in de avond ook aansluiten in Delfzijl. Als eerste mochten de dames zich omkleden en gaan inzwemmen voor de wedstrijd. We waren gewend dat de heren als eerste mochten, maar dit jaar hadden ze het een keertje omgedraaid. 20 minuten later mochten ook de heren zich omkleden en inzwemmen. Daarna kon de wedstrijd beginnen. Als openingsceremonie hebben we een opmars: 5 zwemmers hebben onze vlag gedragen en kwamen op vrolijke muziek binnen wandelen. Op deze manier werden alle deelnemende clubs aan elkaar en aan het publiek voorgesteld. Het toernooi werd geopend door de burgemeester en een wethouder. Zij gingen samen de eerste start verzorgen. 2 zwemsters van ons (Arianne en Marlinde) mochten daarbij assisteren door 1 baan vrije slag te zwemmen. Als coach heb ik hen verteld dat het niet om het winnen ging dit keer dus ze mochten lekker rustig naar de overkant zwemmen.
Bij een internationale wedstrijd gaat het net even anders. Net als vorig jaar was er een ploeg uit Duitsland die meedeed. Hierdoor is bijvoorbeeld de startprocedure net even anders dan dat we gewend zijn. Als coach moet je daar dus op bedacht zijn en je zwemmers daarover infomeren. Gelukkig begon het toernooi ook nog met een officiรซle opening en konden de zwemmers even rustig bekijken, maar vooral aanhoren hoe de start zou gaan. Na alle officiรซle handelingen kon dan eindelijk de strijd beginnen. Wij als HZ&PC zijn al een aantal jaar een van de grootste ploegen die deelneemt aan dit toernooi en dan is het voor de organisatie wel wat lastig om iedereen in de zwemzaal een plekje te geven. Dit jaar hadden ze ons aan de startzijde neergezet. Dat houdt in dat we heel stil moesten zijn gedurende de gehele wedstrijd.
Zoals bij vele wedstrijden waren er medailles te verdelen, bekers te winnen en door middel van lootjes ook nog prijzen te winnen. Gedurende de wedstrijd werden wij wel wat rumoerig, waar je dan als coach even moet optreden. Daarna hebben de zwemmers zich weer keurig gedragen. Ook van de kamprechters vlakbij ons kregen we de opmerking of het wat stiller kon. Ondertussen zorgen we ervoor dat iedereen op tijd aan de start komt en iedereen zijn race lekker kan zwemmen. Soms gaat het wel eens mis. Dat was helaas dit keer voor Pieter het geval. Doordat we zo druk waren met de grote groep zwemmers hebben we de start van Pieter gemist. Dat kan gebeuren, maar leuk is het niet. Nogmaals Pieter: Sorry man! Tijdens de wedstrijd werden vele persoonlijke records gezwommen, ook een aantal diskwalificaties kwamen voorbij maar gezellig was het wel.
Aan het eind van wedstrijddag 1 werd de balans opgemaakt. De laatste medailles werden uitgereikt en kregen we te horen dat we 4e stonden in het ploegenklassement. Netjes dachten wij zo, maar in ons achterhoofd wisten we ook dat we naar de 1e plek wilden zwemmen, daar waren we vorig jaar ook geรซindigd. Met die boodschap zouden we terug keren naar de gymzaal. Helaas mocht het niet zo zijn. Ik werd als coach met een paar zwemmers bezocht door een boze scheidsrechter. Hij was boos omdat we hadden gezorgd voor geluidsoverlast en we kregen een officiรซle waarschuwing. Dat hield in dat als we ons op de 2e dag niet konden gedragen wij uit het toernooi werden gezet. Dan zouden alle tijden niet meer geldig zijn en alle prijzen konden we weer inleveren. MMMMMโฆโฆ. denk je dan als coach: โMaar zo had ik de dag niet af willen sluiten!โ Maar goed, het werd een hot topic na de wedstrijd. Ik dacht: eerst maar even zorgen dat we alle zwemmers in de gymzaal krijgen. Want daar zou een heerlijke maaltijd op ons wachten. De ouders die aanwezig waren tijdens de wedstrijd hebben hun autoโs vol geladen, mijn taak als coach is dan als laatste te vertrekken zodat we niemand achter laten. En YES, dat is gelukt. Bij terugkomst in de gymzaal, bleek dat de minioren de weg ook hadden gevonden naar Delfzijl en zich ook hadden geรฏnstalleerd. De maaltijd kwam kort daarna en we konden aan tafel (lees: bord op schoot en op de gymzaal banken zitten in een grote kring). Voordat we begonnen met eten hebben we het even over de waarschuwing gehad waarbij mijn boodschap was dat Chantal en ik het wel mee vonden vallen met de geluidsoverlast, dat de organisatie ons op een andere plek had neer moeten zetten maar dat we op de tweede dag ons er nog meer bewust van zijn en ons nog beter gaan gedragen dan dat we nu hadden gedaan. Eet smakelijk! En dan heb je je buik vol, je gaat kamperen in een gymzaal maar waar hou je je dan mee bezig op zoโn avond? Als coach blik je even terug met je medecoach (Karin, die vanaf Hoogeveen was meegereisd) op de wedstrijden die er geweest waren, onder het genot van een bakkie koffie of thee. En je zorgt er voor dat de keet niet wordt afgebroken.
De vangst van dag 1: 2x goud, 4x zilver en 1x brons op de individuele afstanden. 2x goud en 1x zilver op de estafettes en in het ploegenklassement stonden we 4e. De oudere zwemmers gingen al snel even de hort op en de jongere zwemmers vermaakten zich met spelletjes en ballen. Heerlijk zoโn avond. Plotseling kregen we ongewenst bezoek in de zaal van een paar jeugdige meiden, die erg nieuwsgierig waren wat er in de gymzaal gebeurde. Hier waren wij niet van gediendย maar voordat we hen konden vragen waren ze uit beeld en hebben zich opgehouden op het plein naast de gymzaal. Om erger te voorkomen hebben we de politie even laten komen waardoor we hoopten om een rustige nacht. Ondertussen kwamen de zwemmers uit Drachten samen met coach Rick ook in Delfzijl aan en sloten zich aan bij de groep. We waren compleet! En toen was bij iedereen de rust weer terug gekeerd, langzaam verdwenen de eerste zwemmers in hun slaapzakken met natuurlijk veel snoeperij erbij. De oudere zwemmers waren inmiddels ook netjes op tijd weer bij de groep en toen begon het feest als coach. Je zou zeggen morgen wil men goed presteren en ze snappen vast dat ze dan ook nachtrust nodig hebben. Uhโฆโฆโฆ. Laten we het er op houden dat nog lang onrustig bleef, en dat kwam niet door nachtelijk bezoek!
Dag 2
Om 7 uur โs morgens gingen er wat wekkertjes af en werd al heel snel het felle licht aangezet, waar niet iedereen heel blij van werd. Degene die al wel direct wakker waren begonnen met opruimen, slaapspullen verzamelen en ook de eerste snoepzakken ritselden alweer in het rond. Ach ja, je ouders zijn er niet en dan neem je het er lekker even van. Ik als coach heb toch echt wel even de tijd nodig om wakker te worden โs morgens maar daar hielpen de zwemmers mij al gauw over heen. Ook mede coach Rick was direct van de partij om iedereen goed wakker te maken. Dank je wel Rick!
Na het ontbijt ging iedereen aan het opruimen, de eerste ouders kwamen binnen vanaf half 9 en ook vandaag moesten de dames als eerste naar het zwembad worden vervoerd. Op 1 heer na dan, Remco. We gaan dag beginnen met een finale van de 100m vrije slag die was samengesteld uit de uitslag van de zaterdag. Bij aankomst in het zwembad begon mijn taak weer opnieuw, nu met ondersteuning van Rick en Karin. De wijzigingen moesten geregeld worden (gisteravond toch nog wat estafettes omgegooid vanwege de zieken, om voor sommige zwemmers wat meer rust te creรซren) en we wilden nog even verhaal gaan halen bij de scheidsrechter over de geluidsoverlast. Al snel kregen we te horen dat er een storing in het zwembad was geweest waardoor de lucht boven het zwembad ongezond was. Dus als coaches overleg je dan even wat we gaan doen, de heren zaten namelijk nog in de gymzaal samen met Karin. Even gebeld, maar zij moesten de gymzaal uit dus werden ook zij naar het zwembad vervoerd. Intussen had de scheidsrechter besloten om de brandweer metingen te laten doen om te kijken of de wedstrijd wel door kon gaan. We begonnen dus met een 1 uur uitstel van de wedstrijd.
Gelukkig werden we al vrij snel geรฏnformeerd dat de wedstrijd kon doorgaan. Dus gingen de dames weer als eerste naar binnen om vervolgens daarna de heren de ruimte te geven om in te zwemmen. Bij aanvang in de zwemzaal waren wij door de organisatie verplaatst en hadden ze ons vlag mee verhuisd. We hadden een prachtige ruime plek aan de andere zijde van het zwembad. Iedereen werd geรฏnstalleerd en was klaar om te beginnen.
Een spannend begin met de finales van de 100m vrije slag. En dan zie je als coach dat je met een grote familie op stap bent want iedereen heeft de zwemmers van HZ&PC aangemoedigd. En dat, beste lezer, dat geeft een coach energie. Als je ziet hoe de zwemmers met elkaar genieten en hun best doen om een zoโn goed mogelijke tijd neer te zetten en natuurlijk elkaar te helpen met badpakken, badmutsen etc. Nou dan krijg je een kick als coach. Het toernooi kon wat ons betreft weer verder gaan. Nu met een grotere groep en hopelijk met goede resultaten. Nou dat gebeurde. Halverwege de wedstrijd werd duidelijk dat we naar de 1e plaats in het ploegenklassement toe hadden gewerkt en er werden vele persoonlijke records gezwommen. Ondanks dat we een korte nacht van 2 tot 5 uurtjes slaap hadden gehad was daar in de resultaten niets van te merken.
We sloten het toernooi af met mooie estafettes waarbij de spanning om te snijden was.
Kortom: de vangst op dag 2 was niet minder dan dag 1. We gingen naar huis met 6x goud, 5x zilver en 3x brons op de individuele afstanden. Bij de estafettes hadden we 2 bronzen medailles. En natuurlijk stonden we met alle zwemmers bij het podium in afwachting van het ploegenklassement. Die we uiteindelijk hebben gewonnen waardoor we de beker mee naar Heerenveen konden nemen. 1 van de minioren heeft de beker in ontvangst genomen.
Ik kijk terug op een mooi en succesvol weekend. Dit hadden we niet kunnen realiseren zonder de hulp van de ouders en zwemmers. In het bijzonder wil ik Chantal en haar ouders uit Delfzijl bedanken. Zij hebben de gymzaal geregeld en ook voor ons gekookt.
Dank jullie wel allemaal!
